تصويربرداري تايم لپس نوعي تكنيك سينماتوگرافي است كه در آن، تصويربردار مجموعه‌اي از تصاوير ثابت را در گذر زمان از سوژه به ثبت مي‌رساند و سپس تمام آن تصاوير را به صورت پيوسته پشت يكديگر قرار مي‌دهد تا ويديويي كوتاه خلق شود. به عنوان مثال تصاوير جداگانه‌اي كه از روند شكفتن يك گل به ثبت مي‌رسند، در نهايت تبديل به ويديويي مي‌شوند كه اين پروسه را به صورت كامل نمايش مي‌دهد.
هدف از ثبت تصاوير تايم لپس، خلق توهمي از حركت بسيار سريع سوژه است؛ به عبارت ديگر دستكاري زمان به شكلي كه به نظر آيد سوژه با سرعت بالايي حركت مي‌كند. تصاويربرداري تايم لپس يكي از رايج‌ترين روش‌ها براي سرعت بخشيدن به پروسه‌هاييست كه به صورت معمول قابل مشاهده نيستند يا خيلي ساده حوصله مخاطب را سر مي‌برند؛ مثل طلوع و غروب خورشيد، حركت ستاره‌ها در آسمان شب يا رشد گياهان.
با اين حال، با استفاده از تايم لپس مي‌توان حتي حركات سريع را برداشت و از قبل هم سريع‌ترشان كرد؛ مثل آبشار، حركت جمعيت در پياده‌روهاي شهر يا اتوباني پر رفت و آمد.
براي تصويربرداري تايم لپس به چه تجهيزاتي نياز است؟
تصويربرداري تايم لپس تنها به چند تجهيزات خاص نياز دارد.
يك دوربين: اگرچه در تئوري مي‌توان از هر دوربين و اسمارت‌فوني براي تصويربرداري تايم لپس استفاده كرد، ساده‌ترين راه استفاده از دوربين‌هاي بدون آينه يا DSLR خواهد بود - برخي از آن‌ها حتي حالت مخصوصي براي تايم لپس هم دارند. اين يعني با يكي از اين دوربين‌ها، تجهيزات كمتري نياز خواهيد داشت و تصاوير بهتري هم ثبت خواهيد كرد.
يك سه‌پايه: سه‌پايه براي تصويربرداري تايم لپس ضروري است. زيرا دوربين بايد به شكلي بي‌نقص سر جاي خود بايستد تا سوژه به شكلي باثبات حركت كند و از سوي ديگر مشكل بلور در تصاوير به وجود نيايد.
يك اينتروالومتر: اينتروالومتر يك دستگاه اكسترنال (يا برخي مواقع نرم‌افزاري كه روي دوربين دانلود مي‌شود) است كه دوربين را مجبور مي‌كند براي مدت زماني مشخص و با فواصل مشخص تصاويربرداري كند. اين ديوايس كاري مي‌كند كه ديگر نيازي به ايستادن كنار دوربين و فشردن دكمه شاتر به صورت مداوم نداشته باشيد.
فيلترهاي ND: فيلترهاي ND (مخفف Neutral-Density) نقش عينك آفتابي را براي دوربين شما ايفا مي‌كنند. ميزان نوري كه وارد لنز مي‌شود كاهش مي‌يابد و در عين حال دماي رنگ از بين نمي‌رود. اگرچه اين فيلترها انحصاراً براي تصويربرداري تايم لپس نيستند، انعطاف‌پذيري بيشتر را به سرعت شاتر مي‌آورند. بنابراين مي‌توان سرعت شاتر را كاهش دهيد و كماكان همان مقدار نور را داشته باشيد.
كارت‌هاي حافظه ظرفيت بالا: تصويربرداري تايم لپس شامل انبوهي از تصاوير باكيفيت است كه به صورت پشت به پشت ثبت مي‌شوند و چنين چيزي نيازمند ظرفيت بالا خواهد بود. براي دستيابي به بهترين نتيجه، با فرمت RAW تصويربرداري كنيد كه بالاترين رزولوشن ممكن را به ارمغان مي‌آورد. در عين حال بايد براي فايل‌هايي بسيار حجيم هم آماده باشيد، بنابراين چند كارت حافظه همراه‌تان باشد بد نيست.
بهترين تنظيمات دوربين براي ساخت تايم لپس
هنگام ضبط يك ويديوي تايم لپس، بهترين نتايج تنها زماني حاصل مي‌شود كه تنظيمات دوربين را دستي تعيين كنيد. اگر قرار باشد ويديوي تايم لپس را در حالت اتوماتيك ثبت كنيد، دوربين است كه درباره تصحيح ميزان نور تصميم مي‌گيرد و در اين حالت، هر تصوير ممكن است متفاوت از تصوير قبلي و بعدي ظاهر شود. مثلا برخي تصاوير روشن‌تر و برخي تصاوير تاريك‌تر از ديگري درمي‌آيند.
تصويربرداري در حالت دستي گاهي ترسناك به نظر مي‌رسد، خصوصاً اگر در اين زمينه مبتدي باشيد. اما اين گام براي دستيابي به بهترين ميزان نور و نرم‌ترين موشن بلور ممكن ضروري است. در ادامه آنچه لازم است به ذهن بسپاريد را ليست كرده‌ايم.
گشودگي دهانه لنز: ميزاني از گشودگي را انتخاب كنيد كه فوكوس را روي سوژه نگه مي‌دارد و نوري مطلوب دارد. براي دستيابي به بهترين عمق ميدان براي سوژه، با گشودگي‌هاي مختلف آزمون و خطا كنيد.
سرعت شاتر: انتخاب بهترين سرعت شاتر به نتيجه‌اي بستگي دارد كه مي‌خواهيد حاصل شود. اگر مي‌خواهيد هر شات بسيار شفاف به نظر برسد و به خوبي حركت سوژه‌ها را نشان دهد، يك آپرچر سريع (۱/۱۰۰ يا سريع‌تر) نتيجه‌اي مطلوب خواهد داشت. اما اگر در منطقه‌اي شلوغ و پر رفت و آمد (مثلا يك خيابان مهم) تصويربرداري مي‌كنيد، به خاطر فاصله چند ثانيه‌اي هر شات، سوژه‌ها به نوعي خواهند جهيد.
اگر ويديويي روان‌تر مي‌خواهيد به سراغ آپرچرهاي كندتر (۱/۵۰ يا كمتر) برويد كه حركت سوژه‌هاي را ثبت كرده و موشن بلور را به مسير حركت‌شان اضافه مي‌كند. سرعت شاتر استاندارد براي تصويربرداري تايم لپس اينست كه نرخ فريم را دو برابر كنيد. بنابراين اگر با ۲۵ فريم بر ثانيه تصويربرداري مي‌كنيد، سرعت شاتر بايد ۱/۵۰ باشد.
منبع:
- ۷۱ بازديد
- ۰ نظر